Galleci Osman Efendi

Galleci Osman Efendi (Osman Oktaç Bey)
(1311/1896-1962)

Galleci Osman Efendi (Osman Oktaç Bey)

Galleci Osman Efendi (Osman Oktaç Bey)

1311/18969 yılında Konya’da dünyaya geldi. Ünlü âlimlerimizden İçelli Tahir Efendi’nin büyük oğludur. İlk tahsilini mahalle mektebinde yaptı ve hıfzını tamamladıktan sonra, Islah-ı Medaris’e devam etti, bundan sonra da Darü’l-Hilafe Medresesi’ne girerek buranın “Sahn” bölümünden mezun oldu. Eniştesi olan Hacı İsa Efendi’den de hususi dersler alarak bilgisini genişletti.

Osman Efendi, 1. Dünya Savaşı’nda Arabistan’da açılan cephede savaştı ve İngilizlere esir düştü. Esir mübadelesinde Konya’ya döndü.

Konya’ya geldikten sonra girdiği imtihanı kazanmış kendisine müderrislik görevi verileceği sırada, medreselerin kapatılmış olması sebebiyle de, Ziraat Bankası’na girdi ve buradan emekli oldu.

Obruklu Gallecizade İsmail Efendi’nin damadı olduğu için kendisi, “Gallecizade Osman Efendi” olarak anıldı. Herkes kendisini bu unvanla tanırdı. Sare Hanım’la yaptığı evlilikten Tahir, Hasan ve İsmail adında üç oğlu, Fadime ve Sabahat adında da iki kızı oldu.

Eski Sümerbank’ın karşısında olan evi, Türbe Caddesi açılırken istimlak edildiği için eşi Sare Hanım’ın Kovanağzı’ndaki bağında yaşamaya başladı.

Uzun boylu, zarif, temiz giyimli ve yakışıklı, âlim, fazıl ve ileri görüşlü bir insandı. Fahri Hoca Efendi’nin yakın-larındandı. Tasavvufa aşina idi. Fahri Kulu Hoca Efendi’nin vefatından sonra onun görevini devraldığı söylenir.

1955-1957 yılları arasında İmam Hatip Okulu meslek dersleri hocaları arasında yer aldı ve bize tefsir dersinde “Celâleyn” okutmuştu. Arapça, Farsça ve Fransızca bilirdi.

Rahatsızlandıktan sonra dersleri bıraktı. 1962 yılında vefat etti ve Üçler Kabristanı’nda toprağa verildi. Ahlaklı, âbit ve zahit bir insan olan merhumun kitapları, Yüksek İslâm Enstitüsü’ne hibe edildi.

KAYNAKLAR

Arabacı, a.g.e. s. 547;
Sural, a.g. dizi yazı, Yeni Konya, 31, Ekim 1975; tarihli alınan bilgi.
Konya’nın Çınarları ‘‘İsmail Özcan Oktaç’’ Akademik Sayfalar C.12, S.13, 1 Nisan 2012 s.201-202