Ahmet Fevzi Efendi (Kalender)

İçelli Ahmet Fevzi Efendi (Kalender Efendi)
(ö 1297/ 1 8 8 0)

Gülnar’ın Sınır köyünde doğdu. İsmi Ahmet, mahlası Fevzi, lakabı Kalender’dir. Da-vud adında bir zatın oğlu; Şeyh Mehmet Sadık Efendi’nin de küçük kardeşidir. Evlâd-ı tahire-dendir. Kalender Efendi lakabıyla tanındı. İlk tahsilini sıbyan mektebinde tamamladıktan sonra, zamanın müderrislerinden ve bilhassa, asrının büyük âlimlerinden, Konya Müftüsü Abdülehad Efendi’de okuyarak ondan icazet aldı. Ağabeyi gibi İçelli hocaların ileri gelenlerindendi.

Uzun yıllar Şerafeddin Camii civarındaki Kadızade ve Sultan Veled Medresesi’nde müderrislik görevinde bulundu ve pek çok talebe yetiştirdi. 1293h/1876 m. yılında otuz talebesine Tasavvurât, Mesnevî, Molla Cami, Pend-i Attar ve Emsile-i Farisi dersleri okuttu. Vefatına kadar yaklaşık aynı dersleri aynı sayıdaki talebelerine okutmaya devam etti.

Tarikat-ı Nakşibendi ve Mevlevi şeyhlerinin büyüklerindendi. Mevlâna Dergâhı’nda Mesnevîhanlık da yapan Kalender Efendi, zaman zaman da sikke giyerdi. aynı zamanda iyi bir şairdi. Zamanın allâmelerinden kabul edilir.

1297/1880 yılında vefat eden Kalender Efendi, Mevlâna Haziresi’nde ağabeyi Şeyh Mehmet Sadık Efendi’nin rüyasında gördüğü şekilde onun ayak ucunda metfundur.

Çok iyi Arapça ve Farça bilen Ahmet Fevzi Efendi’nin tasavvufa ait Lemaatü’l-Keramât,Esrarü’t-Talibîn, Nebzetü’l-Maârif adında üç basılmamış eseri vardır. Veli Sabri Uyar Hoca bu eserleri, Nakıboğlu Camii eski imamlarından Mehmet Yümni Efendi’de gördüğünden bahseder. (Uyar, Bilginler, 121-122/44) Kalender Efendi Konya’da, ehl-i halden ve manevi sırlara vakıf, veli bir zat olarak tanınmıştır.

Aşağıdaki iki beyit onun bir şiirinden alınmıştır.

Bir nebze-i kudsiyiz âşık olan gelsün bize
“Âr’ı gönülden sürmüşüz müştâk olan gelsün bize
Giydim melâmet hırkasın nûş eyledim ol cam-ı Cem
Peymaneden aşk cürasın nûş eyleyen gelsün bize

KAYNAKLAR

– KVS, 1293h/1876 m, -1294 h./1877 m. ve 1294 h./1878 m.;
– Arabacı, a.g.e. s. 297:
– Uyar, Bilginler, 1948, 120 -121/ 42-43.
– Veli Sabri Uyar’ın Defterlerinden, a.g. dizi yazı, 30 Ekim 1978.