Kâmî Muhammed Karamanî
(ö. 952/1545)

Şeyhülİslâm Zenbilli Ali Cemâli Efendi’nin kardeşi, Muhyiddin Mehmet Çelebi’nin oğludur. Konya’da doğmuş olup, doğum tarihi malum de¬ğildir. Tahsiline Karaman ve Konya’da başladı, am¬cası Şeyhülİslâm Zenbilli Ali Efendi’den icazet aldı. Muhtelif yerlerde kadılık yaptı.

Babasının vefatından sonra Amasya’da ikamete devam etti ve Kanunî’nin oğlu Şehzade Mustafa’ya musahiplik yaptı. Onun ölümünden sonra Amasya Müftülüğüne tayin edildi.

Mehmet Tahir, Kâmî Karamânî’nin vefat tarihini 952/1545 olarak verirken, Yusuf Küçükdağ vefat tarihi ile doğum yerinin belli olmadığını, Amasya’da uzun süre kaldığına göre doğum ye¬rinin orası olabileceğini belirtir. Bazı yazarlar da onu, değişik kişilerin oğlu olarak göstermişlerdir.

Devrinin ünlü şairlerinden olan Kâmî Karamanı, âlim ve faziletli söz ve sohbetinden yararlanılan bir kişiliğe de sahipti. Bazı ilâvelerle Mevlâna Câmi’nin Yusuf u Züleyha manzumesini nazmen tercüme etti. 952 H. 1545 M. yılında vefat etti. Oldukça güçlü şiirleri vardır. Atasözü hâline gelen:

Güle gûş ettiremez yok yere bülbül inler
Varak-ı mihr ü vefayı kim okur kim dinler

beyti ona aittir. Birinci mısra,

Güle gûş ettiremez boş yere bülbül inler

şeklinde de görülmektedir. Şiirlerinde “Kâmî” mahlasını kullandı.

KAYNAKLAR

– Mehmet Tahir, a.g.e. c. 1, s. 195;
– İ. Hilmi Soykut, Unutulmaz Mısralar, İstanbul 1968, s. 203.