Ulvî Sultan

Ulvî Sultan

Selçuklu döneminin tanınmış şeyh ve velilerinden kabul edilir. Doğum ve ölüm tarihleri malum değildir. Adı Muhammed Ulvî Sultan’dır. Aslen Azerbaycan beylerinden bir bey olduğu rivayet edilir.

Türbe ve mescidi, Konya Hükümet binası ile kayalı park arasındaki yol üzerinde idi. Türbe ve mescit muntazam kesme taştan yapılmıştır. Kara Bedrettin Çiftliği, Dere’de Çaşnigir Değirmeni’nin üçte bir geliri ile bir bağ, Ulvi Sultan Mescidi’nin vakıfarı arasındadır. Selçuklu döneminin nadide eserlerlerinden birisi olan türbe ve mescit, Şerâfeddin Türbesi yıkılırken, yol genişletme bahanesiyle 1924-25 yılında belediye tarafından yıktırılmış, türbe ve mescidin temelleri toprak altında kalmıştır.

Mescidin yekpare mermer mihrabının, PTT binasının önünde bulunan mescidin yıkılmasından sonra buraya taşındığı söylenir. Bu yekpare mermer mihrap, müzeye kaldırılırken iki parçaya bölünmüştür.

Kaynaklardaki Arapça Ulvi kelimesi, devamlı olarak; “Alevi” diye okunmuş, orada yatan zat da, Alevi Sultan olarak anılagelmiştir. İbrahim Hakkı Konyalı da, diğerleri de aynı ifadeyi kullanmışlardır. Kendisinin Azerbaycanlı oluşundan dolayı bu unvanıyla anılmış olabileceğini de akla getirmektedir.

İleride hayatı hakkında bilgi vereceğimiz, Hacı Behçet Efendi, bu mescit de uzun yıllar imamlık yapmıştır. Behçet Efendi’nin damadı, Eşmekayalı Hacı Ahmet Efendi, iki asra yakın, aile arasında Ulvi Sultan olarak bilinen adın, türbe üzerine konulan levhada “Alevi Sultan” şeklinde yazılması üzerine, ilgililere müracaat etmiş ve sonunda “Alevi Sultanı, “Ulvi Sultan” olarak değiştirmeye muvafak olmuştu.

Ulvî Sultan Mescidi ve Türbesi

Ulvî Sultan Mescidi ve Türbesi

1953 yılında Mehmet Önder merhum tarafından yaptırılan kazıda, türbenin tonozla örtülü cenazeliği bulunmuş, bu yer o zaman yeşil saha hâline getirilerek, bir levha ile işaretlenmişti.

Son zamanlarda Şeyh Şerefeddin Türbesi gibi aslına uygun olarak yeniden yaptırılması meselesi gündeme gelmişse de fiiliyata geçilememiştir.

KAYNAKLAR

Önder, a.g.e. s. 178;
Konyalı, Konya Tarihi, a.g.e. s. 318-319;
ES. Muhtasar Konya Ansiklopedisi (Haz. Uz), s. 2/421.